23 Nisan 1920, Türk milletinin iradesini temsil eden Birinci Büyük Millet Meclisi’nin açıldığı ve Türk halkının egemenliğinin ilân edildiği tarihtir. 1924 yılında “23 Nisan” gününün bayram olarak kutlanmasına karar verilmiştir. 5 yıl sonra yani 1929’da bu bayram çocuklara armağan edilmiş ve ilk defa bu tarihte Çocuk Bayramı olarak da kutlanmaya başlanmıştır.

23 Nisan dolayısıyla kutlamaların yapıldığı bu günde, Müslümanların bayram anlayışının, yanlış olduğunu ve nasıl olması gerektiğini halkımıza hatırlatmak istiyoruz.

Ülkemizde bayram adı altında pek çok kutlama yapılmaktadır. Oysaki Peygamber Efendimiz (s.a.v.) bir Hadis-i Şerifte, Müslümanların yaşantısında iki bayramın olduğunu haber vermiştir. Bizlere haber veren Hadis-i Şerif şu şekildedir:

“Rasûlullah (s.a.v.), hicretten sonra Mekke’den Medine’ye geldiklerinde, Medinelilerin (Nevruz günü ile Mehricân günü diye) eğlendikleri iki günleri vardı.

Rasûlullah (s.a.v.): Bu günler nedir? Diye sordu.

Medineliler: Biz (İslâm’dan önce), câhiliyet devrinden beri bu günlerde eğleniriz, dediler.

Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v.): Şüphesiz Allah (c.c.) size, o iki günün yerine daha hayırlı olan iki bayramı: Kurban Bayramı ile Ramazan Bayramını vermiştir.” (Ebu Davud)

Efendimizin mübarek ifadeleri, bizlere Ramazan ve Kurban bayramının dışında başka bir bayramımızın olmadığını açıkça göstermektedir.

Ülkemizde bazı günlere atfen Cumhuriyet Bayramı, Zafer Bayramı, Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı gibi ifadelerin kullanılması oldukça yanlış bir uygulamadır. Dinimiz gereği Müslümanların iki bayramı bulunmaktadır. O nedenle bu günleri Bayram olarak nitelemek yerine daha farklı bir yol izlenmelidir. Ayrıca bu günlerin resmi tatil statüsünde olması da oldukça yanlıştır.

Bayramdır diyerek bu günleri resmi tatil kabul etmek, toplumumuzu gereksiz bir tatil anlayışına sürüklemektedir. Bugün incelediğimizde ülkemizde tatil günlerinin oldukça fazla olduğu görülecektir. Özellikle eğitim gibi önemli bir meselede resmi tatillerle okullardaki eğitimin sekteye uğratılması oldukça zararlıdır.

Resmi bayramları, üç aylık yaz tatilini, yarıyıl tatilini, hafta sonu ve olumsuz iklim koşullarının getirdiği tatilleri hesapladığımızda, 365 gün olan bir yıllık zaman zarfında yavrularımızın okula gittiği günlerin dört ay kadar olduğunu göreceğiz. Eğitim gibi çok önemli bir meselenin böylesine olur olmaz tatillerle heba edilmesine göz yumulması, ülkemiz adına oldukça üzücü bir durumdur.

Ülkemizdeki bu tatil anlayışı devam ettiği müddetçe ne eğitimin kalitesi istediğimiz düzeyde olacak nede ülkemizin kalkınmasına katkı sağlayacak iş verimliliği artacaktır. Eğer yavrularımızın gerçekten iyiliğini istiyorsak, çocuklarımıza atfen bayramlar üretip onları tatil anlayışına ve dinimizle bağdaşmayan eğlencelere itmek yerine daha akıllıca adımlar atılmalıdır. Ve böylelikle eğitim sürelerinin istenilen düzeye getirilmesi sağlanmalıdır. Ayrıca ülkemizin müreffeh bir yaşam seviyesine ulaşması içinde çalışanlarımızın tatillerle tembelliğe itilmesi yerine, çalışmaya teşvik edici projeler geliştirilmelidir.

Bayram ve tatil anlayışımızın istenilen ölçüde olmasını talep etmek bizden, muvaffakiyet Allah’(c.c.)tandır.

FATİH MEDRESELERİ YAZI İŞLERİ KURULU